كوتاهي هاي منو در عرض ادب به بزرگواري خودتون ببخشيد. واقعا شرمنده هستم . باور مي كنيد حتي فرصت نمي كنم پيامهاي وبلاگ خودمو بخونم ؟ نميدونم اين عدم توفيق رو چطور ميشه جبران كرد. فقط اميدوام به حساب كم توجهي نگذاريد .چون يقينا ميدونيد اينطوري نيست
اما در مورد پستتون كه حق مطلب را با استناد به ايات نوراني كلام الله مجيد به خوبي ادا كرديد بسنده مي كنم به همان ابيات ابتدا مطلب
اي دوست از اين عهد گسستن توبه
در حاشيه ي هوس نشستن توبه هر مرتبه اي توبه شکستيم اين بار صد مرتبه از توبه شکستن توبه
